Narodziny bez przemocy - Frederick Leboyer

Narodziny bez przemocy

Autor: Frederick Leboyer

"Narodziny bez przemocy" zrewolucjonizowały sposób postrzegania porodu, nakłaniając do myślenia o narodzinach dziecka z jego punktu widzenia!

Dlaczego dziecko musi wyłaniać się z ciemności cichej macicy w świat oślepiającego światła i głośnych dźwięków? Dlaczego musi brać pierwszy oddech przerażone, wisząc do góry nogami, co zagraża jego wrażliwemu kręgosłupowi? Dlaczego dziecko jest oddzielane od matki po spędzeniu dziewięciu miesięcy w jej odżywczym ciele?

"Narodziny bez przemocy" Frédéricka Leboyera to jeden z kamieni milowych w historii humanizacji porodu. To pierwsza książka wyrażająca to, co matki zawsze wiedziały: dzieci rodzą się z możliwością doświadczania całej gamy emocji...

Recenzja książki:

Frederick Leboyer to francuski ginekolog położnik, który zwrócił uwagę na sposób, w jaki dzieci przychodziły na świat w latach sześćdziesiątych. Swoje obserwacje zawarł w niepozornej książeczce, po raz pierwszy wydanej w 1977 roku pod wiele znaczącym tytułem „Narodziny bez przemocy”.

Teraz (nareszcie!), można tę książkę dzięki Wydawnictwu Mamania, przeczytać po polsku.

Niech Was nie zwiodą niewielkie wymiary, prosta forma, czarno-białe fotografie. Ta książka jest piękna w swojej prostocie i pełna treści. Ogromny ładunek emocjonalny i wielka dawka wiedzy. Niestety, również wciąż aktualne wołanie o szacunek należny przy witaniu przybywającego podróżnika, niemowlęcia.

Leboyer napisał coś w rodzaju poematu, monologu, rozmowy, zbioru myśli. Mogę pokusić się o stwierdzenie, że to jedyna taka książka. Opisuje dziecko, które przychodzi na świat. Nikt w jego czasach nie podejrzewał noworodka o to, że może czegoś się bać, coś widzieć, słyszeć, odczuwać – że te odczucia mogą być totalne, nieprzefiltrowane, niezorganizowane. Leboyer obserwując różne porody, zauważył, ze sposób przyjścia na świat ma ogromne znaczenie. Miejsce narodzin nowego człowieka określił jako święte. Pokazuje różnicę w reakcjach matki i dziecka, jeśli zwróci się uwagę na to, w jaki sposób przyjmuje się poród.

Wszystko jest gotowe, jeśli jest półmrok, cisza, skupienie. „Niech przygotowują się do przyjmowania dziecka z godnością” mówi Leboyer.

Niech uszanuje się pępowinę, która powinna zostać odcięta dopiero, kiedy przestaje tętnić. Czy ktokolwiek zdawał sobie sprawę z tego, że zbyt wczesne przecięcie pępowiny to fundowanie dziecku odczuć porównywalnych z poparzeniem lub tonięciem?

„Narodziny bez przemocy” nie indoktrynują. Są zbiorem obserwacji, który daje nam wybór. Nie mieliśmy wpływu na to, jak ten świat nas przywitał, tego wyboru nie dano naszym matkom. Teraz możemy mieć wpływ na to, jak zostaną przywitane nasze dzieci.

Ta książka przypomniała mi, co jest ważne w momencie narodzin człowieka i dla mnie jako douli, która ma przywilej być w tym miejscu. Wiem, że będę do niej często wracać, żeby nie zapomnieć rzeczy najważniejszych. Wiem, że powinny ją przeczytać matki oczekujące narodzin swojego dziecka - i nie ma znaczenia, czy to dziecko pierwsze, czy czwarte. Mam głębokie przekonanie, że powinna to być lektura obowiązkowa dla tych, którzy jako personel medyczny są pierwszymi rękoma dotykającymi i witającymi nowego człowieka na świecie.

„Nauczcie się szanować tę chwilę narodzin” woła Leboyer. Nauczmy się!

Małgorzata Borecka, pedagog pracująca jako doula – recenzja napisana dla portalu dziecisawazne.pl

Autor książki, Frédérick Leboyer, to  francuski podróżnik, pisarz i położnik. Napisał dwie bestsellerowe książek – właśnie „Narodziny bez przemocy" oraz "Masaż Shantala", na których swe nauki opierają min. instruktorzy masażu niemowlęcego. "Narodziny bez przemocy" charakteryzują się doskonałym tłumaczeniu Adama Szymanowskiego, autora przekładów m.in. książek Umberto Eco. Książka ilustrowana czarno-białymi, klasycznymi fotografiami.

Oprawa: miękka; Format: 165 x 117 mm; Ilość stron: 144, papier kredowy.

Wydawnictwo: Mamania, ISBN: 978-83-62829-04-0

***